1º de Maio 2010

MANIFESTO DA CENTRAL OBREIRA GALEGA

Hoxe, 1º de maio, Día do Internacionalismo Proletario, 146 anos despois da fundación da Primeira Internacional Obreira da que somos herdeiros, os traballadores e traballadoras do mundo seguimos a ser os escravos da terra, e, sometidos a unha nova crise do capitalismo, enfrontamos a decisión burguesa de que sexamos nós, e non eles, quen asumamos os custes da crise económica mundial. Sufrimos ademais, en Galicia, o peche sistemático de industrias e a redución acelerada dos salarios reais para manter os beneficios capitalistas. Temos, outra vez, que empobrecernos para que os patróns sexan máis ricos.

E á ofensiva brutal do capitalismo mundial contra a clase traballadora, únense os políticos que nos gobernan, mercenarios ao servizo do capital, profesionais que nos aumentan os impostos e se apropian do resultado do noso traballo para manter o seu estatus pequenoburgués e servir aos seus amos capitalistas.

Vai sendo hora de que a clase traballadora de Galicia, e do mundo enteiro,rexeite a ilusión da democracia liberal e constrúa as organizacións necesarias para acabar co poder burgués dunha vez e para sempre.

A Central Obreira Galega é unha organización de traballadores e traballadoras para loitar polos seus dereitos, por unha nova vida e un novo mundo ao servizo de toda a humanidade e non só duns poucos. Nós somos unha ferramenta dos homes e mulleres que venden a súa forza de traballo en Galicia para acabar co capitalismo e a explotación da clase traballadora pola burguesía galega, española e mundial.

Son ben coñecidos os métodos que a patronal utiliza contra a nosa clase, como intentar forzar a demisión dos delegados e delegadas sindicais que loitan polos intereses colectivos, como sucedeu hai pouco en Auto-Radio e logrou impedirse pola negativa dos traballadores e traballadoras a aceptalo; o despido de todos os elementos combativos do cadro de persoal, como sucedeu en IPASA, onde o 50 por cento dos traballadores presentados ás eleccións sindicais na candidatura da COG foron despedidos; a persecución contra o persoal fixo para substituílo por persoal das Empresas de Traballo Temporal, con ameazas e chegando á agresión física contra eles por parte de cadros intermedios da empresa, como sucedeu en Isidro da Cal; o intento de incumprir ou destruír os convenios colectivos comparativamente favorables aos traballadores e traballadoras, como sucede hoxe en Eurolimp, obrigando ao Comité de Empresa e ao persoal a continuas denuncias e mobilizacións; o intento de externalizar servizos para non aplicarlles aos novos traballadores e traballadoras o convenio colectivo propio da empresa, como está a suceder no Hotel Riazor da Coruña; por non falar das deslocalizacións, é dicir, o traslado das empresas do país cara a outros con man de obra máis barata co conseguinte despido de todo o cadro de persoal como sucedeu en Henkel, en Atento ou en Bunge; ou as famosas EREs apoiadas con entusiasmo polo novo goberno da Junta de Galicia e utilizada pola patronal para facer limpeza dos traballadores molestos ou reivindicativos.

As organizacións sindicais do sistema, a soldo do sistema, dependentes dos cartos do estado, traballan para quen lles paga. Frean as folgas, rachan a unidade obreira, impiden a unificación das loitas das distintas empresas contra o inimigo común. Os seus compromisos, públicos e ocultos, co goberno e a patronal teñen un resultado evidente nos máis de catro millóns seiscentos mil parados do estado español e os máis de douscentos mil parados en Galicia que esixen unha resposta inmediata e contundente.

Por iso, dende a Central Obreira Galega propoñemos hoxe, formalmente, a unión por encima das siglas e as ideoloxías particulares de todos os sindicatos, organizacións obreiras e persoas, sen pactistas, sen lacaios do sistema, sen servidores do capital, co fin de artellar a unidade da clase traballadora do noso país para enfrontar a agresión do capital, freándoa cunha folga xeral que sería o primeiro paso a dar para cambiar as tornas da Historia e empurrala cara aos intereses do pobo traballador e de toda a Humanidade.

¡Pola unidade obreira!

¡Pola folga xeral!

¡Viva o 1º de maio!

Galicia, 1º de maio do 2010

Central Obreira Galega (COG)